Is léiriú é do dhomhan seachtrach ar do dhomhan istigh. Conas a rialaíonn tú do dhomhan tú féin?

Is é an saol lasmuigh atá agat ná an chaoi a ndéileálann daoine leat, le do fhear céile agus le do leanaí, le do theaghlach agus le do chomharsana, le do chairde agus le do chomhoibrithe. tá onóir ionat agus atá ionat.
Nuair a chaitear go ionsaitheach le d’fhear céile, le do theaghlach, le do theaghlach agus le do chomharsana, is comhartha é seo de do naimhdeas ina leith agus duit féin.
Agus nuair a thugann siad fuath duit, tá fuath agat cheana féin agus duit féin, agus mothaíonn siad go bhfuil fuath acu duit.
Agus nuair a chaithfidh siad thú le barr feabhais agus le díspeagadh, le náiriú agus le cos ar bolg ort, is léiriú é seo ar an scáthán duit féin agus do dhíspeagadh air, agus is léiriú é freisin ar do dhearcadh ort féin mar dhuine neamhshuntasach nach ndéanann. meas tuillte.

Agus má fhaigheann tú amach go bhfuil do shaol amuigh ag cur thar maoil le grá, le meas agus le meas, agus go gcaitheann gach duine leat mar bhean grámhar, daor, a thugann dínit, bíodh a fhios agat go bhfuil cónaí ort i do dhomhan inmheánach i staid na cothromaíochta, na síochána agus na comhchuibhe. Tá siad thart timpeall ort, mar sin ná gortaítear iad fiú le breathnú, buaileann tú lena gcineáltas le grá, lena dtabhairt le buíochas, agus lena mí-úsáid le maithiúnas, mar sin tugann siad grá duit agus meas agat agus casann tú súil dall ar do lapses.

Is léiriú ar d’anam é do dhomhan amuigh, mar sin má fhaigheann tú dorcha, éagórach agus cruálach, fiafraigh de d’anam cad chuige a bhfuil tú éagórach ina leith, go dian leis go dtáinig sé dorcha agus gruama, agus má fhaigheann tú an freagra, athraigh tú féin. , oscail fuinneoga d'anam chun grá, tabhairt, comhchuibheas agus suaimhneas ...