நான் நிறைய குனிந்தேன்

நான் சமீபத்தில் மிகவும் குனிந்துவிட்டேன், நான் இன்னும் என் விஷயங்களை கண்மூடித்தனமாக பார்க்கிறேன், எனக்கு இசை கேட்கவில்லை, எனக்கு கடல் பிடிக்கவில்லை, நான் சூரியனால் ஆசைப்படுவதில்லை, நான் உண்மையில் பயனற்றவன், மற்றும் மனநிலை வீண்.

யாரும் தூங்காத, யாரும் சாய்க்காத தலையணையாக நான் மாறுகிறேன், இது அவமானமா?

அது உண்மையில் என்னவென்று எனக்குத் தெரியவில்லை, பறவைகள் நிறைந்த வானத்தில் ஆந்தைக்காக காத்திருக்கும் ஆந்தை போல எழுத்தாளர் தனிமையில் இருக்கிறார், ஒரு வகையான கற்பனை, மிகவும் குறுகிய கற்பனை.
நான் ஒருபோதும் நம்பிக்கையால் சோர்வடையவில்லை, ஒருவேளை இது நோய், பரந்த கற்பனை மற்றும் குறுகிய நம்பிக்கை.